Сябры, ці згодныя вы з выказваннем: хочаш змяніць свет – пачні з сябе? Часам мы так лёгка вырашаем праблемы іншых, бачым іх недахопы і промахі, але калі справа тычыцца нас саміх, усё інакш. Мы знаходзім мноства апраўданняў. Безумоўна, хочацца жыць у згодзе з тымі, хто побач. Госпад, бясконцая крыніца любові,… Подробнее »»

Сябры, і зноў пра працэс з’яўлення літаратурнага твора. Ці знаходзіць у вас водгук выказванне Эрнэста Хэмінгуэя: «Пісаць насамрэч проста. Сядаеш перад пішучай машынкай і пачынаеш сыходзіць крывёю»? Ад чаго залежаць перыяды, калі словы льюцца самі сабой і калі кожны радок праходзіць праз унутранае гарніла? Упэўнена, што ў кожнага верша свая… Подробнее »»

Сябры, не ведаю, як для вас, а для мяне надыход сапраўднай вясны – кожны раз чаканы і адначасова раптоўны цуд. У першыя дні красавіка мы маглі на поўным сур’ёзе спяваць «В юном месяце апреле в старом парке тает снег…», а літаральна праз тыдзень ужо шукалі каробку з любімымі лёгкімі чаравікамі. Якім… Подробнее »»

Сябры, радкі Канстанцыі Буйло навеялі думкі пра пакуль яшчэ нябачны сок у жылах бязлістых дрэў. Яны па-ранейшаму голыя, але ўнутры ўжо пачаліся працэсы, вынікі якіх неўзабаве заўважаць усе. Унутры нас таксама адбываецца няспынны рух, развіццё, часам барацьба, у першую чаргу з самімі сабой. Хутка мы ўбачым, як перайначылася наваколле, дрэвы дадуць лістоту. Подробнее »»

Вясна і жанчына… Прыгажосць, цяпло, пяшчота… Гэтыя словы можна аднесці і да такой жаданай пары года, і да той, каму Бог даручыў несці новае жыццё, стварыўшы Еву не з пылу зямнога, а з далікатнага матэрыялу – рабра Адама. У кожнай свой лёс, свая дарога, сваё мінулае, якое немагчыма змяніць. Няхай… Подробнее »»

Сябры, цяжка не згадзіцца з радкамі Людмілы Рублеўскай пра ўсё больш камерцыялізаваны свет. Але, нягледзячы ні на што, заўсёды былі і будуць творцы, для якіх верш – гэта не хлеб ці хоббі, а жыццёвая неабходнасць. Нават тыя людзі, якія не вельмі любяць фатаграфавацца, ахвотна перабіраюць фотаздымкі-ўспаміны. На іх адлюстравана імгненне, якое,… Подробнее »»

Сябры, радкі Яўгеніі Янішчыц навеялі думкі… пра любоў. Упэўненая, што ў кожнага бываюць крызісы ў розных сферах, часам накрывае адзінота. Але калі ў нас ёсць нехта, каго мы можам любіць, каму можам дапамагчы, на чыім твары можам выклікаць усмешку, – мы багатыя людзі. Калі спяваць прытоміцца душа,… Подробнее »»

Сябры, думаю, у кожным з нас напярэдадні Новага года цепліліся надзеі, што нягоды застануцца ў годзе мінулым, а новы будзе святлейшым, лягчэйшым, шчаслівейшым. Прадчуванне, што можна перавярнуць спісаную старонку і пачаць жыццё з чыстага ліста. А яшчэ – чаканне цудаў, няхай сабе нават маленькіх… З Новым годам вас, з новым вершам!… Подробнее »»

Сябры, Дзень інвалідаў прайшоў, таму хочацца пажадаць кожнаму радасці, якая не залежыць ад знешніх абставінаў; надзеі і веры, якія здольныя акрыляць; сапраўдных сяброў, з якімі можна ад душы смяяцца і не саромеючыся плакаць; творчага натхнення, каб з-пад вашага пяра ліліся радкі, якія кранаюць сэрца. Паглядзіце, як выдатна сказаў Паўлюк Прануза:… Подробнее »»

Сябры, сёння мне лёг на сэрца верш «Развітанне з кастрычнікам» паэткі Ганны Новік. А вашыя вершаваныя радкі стануць выдатным працягам размовы. Усё ж недарма восень называюць натхняльніцай паэтаў – сённяшні «Паэтычны куфэрак» выдатна гэта пацвярджае. Неразборлівым почыркам Крэмзаў дождж эпіграмы. Мякка прыцемкі крочылі, Ахіналі… Подробнее »»